Je kent het allemaal wel. Je gaat naar een verjaardag met het idee om er even een uurtje langs te wippen, maar blijft als laatste over. Zo moet Niels Rijnders (40), spits van De Gazelle, zich ongeveer voelen. Rijnders’ verblijf op sportpark Rielerenk werd veel langer dan hij oorspronkelijk dacht, maar komt na dit seizoen echt ten einde.
Net zoals de profclub van Deventer een kilometer verderop, hebben ook de vierdeklassers van De Gazelle een zware maar mooie week achter de rug. Na een 4-2 overwinning afgelopen donderdag, volgde zondag een zwaarbevochten 3-2 zege op De Hoven. Rijnders staat met een sigaretje stoom af te blazen. De routinier is belangrijk geweest deze week. Donderdag scoorde hij, in deze wedstrijd leverde hij een puntgave assist als invaller. Je vraagt je af waarom hij stopt.
,,Dit is mijn veertiende seizoen hier, ik ben het opaatje van het elftal. Ik merk wel dat ik ouder word, maar op zich kan ik nog steeds meekomen en pak ik mijn doelpuntjes mee. En als je eenmaal bij deze club komt, ga je pas weg als je stopt. Er zijn hier maar weinig jongens die naar een andere club gaan. Ik ben hier ooit beland via SV Colmschate. Daar heb ik mijn hele jeugd gevoetbald, en een paar jaar in het eerste. Ik kwam naar hier, want ik had er een aantal vrienden rondlopen.” Een paar van de vrienden lopen net langs. Ze wisselen plagerige woordjes uit.
,,Ik dacht dat ik voor een jaar of drie te tekenen. We zijn nu veertien jaar verder. Ik heb het seizoen per seizoen bekeken. Ik ben ook bevriend met onze trainer Joost ter Stege, die hier nog langer zit. We hebben samen vaak moeten zorgen voor de invulling van de selectie, af en toe met hulp van Joey Reimert. Dat zijn dan spelers van bijvoorbeeld Helios en Colmschate die daar net buiten het eerste vallen, maar hier graag minuten maken.”
Er zal een nieuwe aanvaller moeten worden gezocht, want Rijnders gaat stoppen. En deze keer ook écht. De vorige keer dat de spits met die gedachte flirtte, werd er spontaan een petitie opgezet die hem overtuigde om toch nog door te gaan. ,,Dat had ook met corona te maken.
Het was niet echt een mooi afscheid. Maar nu voetbal ik al sinds ik zeventien ben in het eerste elftal van Colmschate of De Gazelle, dat is wel mooi geweest. Hoogtepunten? Helaas zijn we nooit kampioen geworden, maar er waren wel jaren dat we hoog meededen in de derde klasse.
En het was altijd heel gezellig hier. Het zijn allemaal jongens die ook buiten het veld met elkaar omgaan. Het is een veredeld vriendenteam, maar dan in een selectie-elftal.”
De competitie duurt nog tien wedstrijden. Daarna zal De Gazelle verder moeten zonder het clubicoon.
Bron: Deventer Dagblad Jan Willem Spaans
NIELS RIJNDERS (R) HEEFT HET ZWAAR IN DE WEDSTRIJD TEGEN DE HOVEN, DE ROUTINIER HOUDT HET IN DE ZOMER VOOR GEZIEN. FOTO GERARD VRAKKING.