Afgelopen maandag is na een lange en oneerlijke strijd van ons heengegaan Gazelliaan in hart en nieren Fred Arendsen.
Fred kwam in augustus 1984 de gelederen van De Gazelle versterken, in de jaren daarna gevolgd door zijn broers Hans, Ron en Johan. Na een aantal jaren te hebben gevoetbald stond met name zijn knie het niet meer toe fysiek aan het spel deel te nemen. Optimistisch als altijd onder het mom van “niet kijken naar wat niet kan maar gaan voor de mogelijkheden” besloot Fred leider en scheidsrechter voor de club te worden.
Als leider heeft Fred meegewerkt aan de succesvolle periode in de beginjaren van 2000-2005, een tijd waarin een aantal kampioenschappen werd behaald. Naast het leiderschap vervulde Fred diverse andere functies binnen De Gazelle. Tot op het laatst met onvoorwaardelijke hulp van zoon Nick heeft Fred nog de inkopen geregeld wat de horeca betreft.
We hebben Fred met zijn allen leren kennen als iemand die graag deelnam aan de dingen die het leven zo leuk maken. Vandaar misschien ook wel zijn woorden “proost op het leven en treur niet om mij”. Maar Fred, de allerliefste papa van Nick en Rachelle, fantastische schoonvader van Hanneke en Sven en geweldige opa van Davi, Mitch en Luca, dat valt niet mee. Hoe bijzonder en mooi was het om te zien dat je met je kleinkinderen Sinterklaas vierde en tijdens de playbackshow op het podium stond. Hoe je tijdens het laatste familietoernooi iedereen stond aan te moedigen. Wij allen en vooral jouw kinderen en kleinkinderen gaan dat missen! Missen zoals we jou nu al missen.
We wensen Rachelle, Sven, Nick, Hanneke, de kleinkinderen en de familie heel veel sterkte en houden ons vast aan wat Fred voor ons heeft achtergelaten, de mooie woorden:
“Jongens, ik ben een tevreden mens, maak er wat van!”
